……… Pomyślałam o sobie. Dlaczego robię to co robię, dlaczego jestem kim jestem itd. Brzmi poważnie. Może. Ale nie o to mi chodzi. Odkryłam, dlaczego wybrałam studia humanistyczne. I okazało się to bardzo proste. Dzięki moim dwóm nauczycielkom z liceum – polonistce i historyczce. Były fenomenalne. Na czym polegał ich fenomen? Były niezwykle skutecznymi i przekonującymi mówcami. Potrafiły nudne zagadnienia zamienić w interesujące odkrycia, a błahe informacje zaszczepić tak, że pamiętam je do dziś. Spowodowały, ze nauka do matury była dla mnie przyjemnością, a nie dramatycznym przeżyciem. Dlaczego o tym piszę? Dlaczego z tak wielu pedagogów w moim życiu zapamiętałam tak dobrze tylko je?
Moje dwie nauczycielki posiadły do perfekcji sztukę porywania audytorium, sztukę porywania serc i powodowały, że z przyjemnością wszyscy je słuchali. A to bardzo trudne zadanie. Niektórzy rodzą się z tą umiejętnością, a inni muszą długo pracować, aby ktoś w ogóle zwrócił uwagę na to co mają do powiedzenia.
Sztuka wypowiadania się jest na pozór umiejętnością niemalże każdego człowieka, jednak umiejętność mówienia, które spotka się z zainteresowaniem słuchacza, to już sztuka nie dana każdemu. Często słyszymy, jak ktoś opowiada coś bez celu, robi to w sposób monotonny, albo nawet irytujący. Czasem po prostu jest to mało ciekawy temat, a czasem wprost przeciwnie, temat jest niezmiernie interesujący, jednak podany w mało interesujący sposób. Jednak nad wszystkim można popracować i dzięki systematycznemu treningowi możemy spowodować, że „wszyscy będą chcieli słuchać właśnie nas”.
Na początku pokażmy naszym rozmówcom, że temat o którym mówimy jest naszą pasją. Jeżeli nie lubimy zagadnień, będących przedmiotem rozmowy nasz rozmówca to wyczuje, a nasz głos będzie podszyty rutyną, niechęcią i przymusem mówienia o tym o czym mówimy. Włączmy w swoje opowiadanie energię, zadowolenie i pasję. To naprawdę dużo jak na dobry początek.
Kolejnym istotnym elementem jest to jak wyglądamy. Osoba prezentująca się jako przysłowiowa „szara mysz” często nie sprawdzi się w charakterze showmana. Ale wystarczy tylko mały detal jak na przykład czerwone jak wino usta mówczyni. Skupia to uwagę słuchacza na osobie i jednocześnie na tym co ma nam do przekazania. Udowodnione jest również to, że osoby atrakcyjne są częściej słuchane z uwagą niż te mniej. A więc pasja i wygląd. Od tego zaczynamy.
Poza tym, mówmy pełną piersią. Mówienie głosem przyciszonym lub wyższym niż naturalny – to zmora wielu z nas. Cóż można tu poradzić? Jeżeli zapisanie się na kurs emisji głosu wydaje nam się czymś ekscentrycznym lub zbyt kosztownym, spróbujmy popracować nad naszym głosem sami. Trenerzy polecają między innymi w tym celu ćwiczenia związane z nagrywaniem swojego głosu na dyktafon, analizowanie efektów i poprawianie błędów tak długo jak będzie to konieczne.
Możesz również ćwiczyć sztukę mówienia głośno czytając - podczas wieczornego odpoczynku z czasopismem lub książką. Wybierz tekst, który przeczytasz na głos - wciel się w rolę wybitnego mówcy. Zwróć uwagę, czy mówisz wystarczająco donośnie i pewnie. Jeśli swoim głosem przekonasz siebie, wkrótce przekonasz też innych.
Ważna jest także gestykulacja. Zasada jest prosta nie za dużo, nie za mało lecz w sam raz. Jeżeli wymachiwanie rękoma jest formą odreagowania stresu to w zasadzie może nam ułatwić wystąpienie. Jednak niekiedy może w znaczny sposób odwrócić uwagę od treści wypowiedzi, a skoncentrować ją tylko na formie. A niekiedy może być nawet komiczne.
Wreszcie pamiętaj, aby każdą opowieść opleść, jakimś interesującym lub zabawnym wtrąceniem. Ciekawe przykłady czy dowcip sprawią, że twoja wypowiedź będzie dla słuchacza interesująca. Włączaj również odbiorców do rozmowy, aby nie mieli wrażenia, że ty jesteś ważniejszy bo masz w tym momencie głos.
Zabójcą skutecznego rozmówcy jest również stres. Często zdarza się, że mamy ogromną wiedzę i chcemy ją przekazać, ale stres nam to uniemożliwia. Można popracować nad jego pokonaniem, ale można go też wykorzystać, bo stres pomoże nam się skoncentrować, zmobilizować i zdynamizować nasze wystąpienie. Pamiętajmy każdy mówca ma tremę. Niektórzy jednak łatwiej potrafią ją zamaskować.
Każdy z nas może być świetnym mówcą. Dostrzeżmy tylko swoje zalety i ukryjmy wady, a poznamy tajemnicę sztuki „ co zrobić, żeby nas słuchano”.
Marta Kurpiewska
ja jestem prezenterką radiową i myślę, że to się przyda, zapraszam do mnie http://poeta112.blogspot.com/
OdpowiedzUsuń